IRAKURZALETASUNA BULTZATU BEHAR DA

. Ikasleek irakurtzea gehiegi atsegin ez dutela ikusita hau bultzatzeko planak eta estrategiak bilatu beharko ditugu.
Gauza jakina da, irakurletasuna bultzatzeko orduan familiak berebiziko garrantzia duela, beharrezkoa baita gurasoek etxean seme-alabei istorioak kontatu eta irakurtzea. Bestela, zaila izango da ume bat irakurle izatea, etxean libururik ikusten ez badu. Halere, familiaz gain, eskolek eta irakasteek ere oso paper garrantzitsua betetzen dute. Horretarako, funtsezkoa da eskoletan liburutegi onak izatea eta irakaslearen inplikazioa.
Gaur egun, askotxo dira irakurketa bultzatzeari benetan garrantzia ematen dioten irakasleak eta irakurzaletasunaren alde apostu handia egiten dutenak.

·EUSKALDUNTZEAREN INGURUAN

Ikasle guztiak euskaldundu? Nola? Euskara eta gaztelaniaren egoera ez denean gaur egun berdina nahiz eta 2007. urtean egon. Bi hizkuntzei estatus juridiko bera aitortu behar zaie. Ofizialtasunak helburu berdintzailea izan beharko luke, halere, ofizialtasunak sortzen dituen hezkuntza eraginak ez dira agortzen geure hizkuntza kurrikulumean integratzearekin. Hau ez da nahikoa, ez horixe.

Hizkuntzaren normalkuntzak izan beharko luke irakaskuntza sistemaren berezko hizkuntza, bai irakats hizkuntza bezala, baita gainerako iharduetarako ere. Gaur egun, oraindik ere, A, B eta D ereduak ditugu geure eskoletan eta D eredua dugu oraindik normalkuntzari hurbiltzen zaion bakarra.

AHOZKO HIZKERAREN ERABILERAZ

Irakasleek ere, ba dute zer esanik noski arazo honetan. Euskara ikasi nahi duenak, eskolako haur erdaldunak ez du hobeki ulertuko polikiegi eta zehatz-mehatz idatzita dagoen bezala errepikatzen bazaizkio esaldi guztiak, eta gainera hizkera oker eta desbideratuak ikasiko ditu. Azkenerako, euskaraz orain arte sekula entzun ez den hotz-kateatze era berria ari zaigu sortzen.
Gaur egun, haur ikastolaratu guztiek aho batez diote "ez da joan", "ezta joan" ohizkoaren ordez. Idatziaren poderioz, euskaldun berriek "etorriz gero" (sic), "etorri (e)zkero" arruntaren lekuan. Gero eta galtzenago dira "enoa", "enabil" eta kidekoak; gero eta normalago, berriz, "ezait", "ezarete". Maizegi entzuten da "zeresan du?", erdal -r- leun bakar hortaz. Gure gurasoen hizkerak derrigorrezkoak zeuzkan "umia", "baserriya", "emengua" ez ditugu ia entzuten jadanik. Era honetara, hitzak bakarka ahozkatzen dituzte euskaldun inperfekto guztiok, berez ahozkoari dagokion etengabeko kateatze jarraitua erabat suntsituz.Eskoletan, ikastoletan eta euskaltegietan hizkuntza irakasteko metodoak moldatu eta egokitu beharra dago, ikasleak ahozko hizkeraz era automatiko eta espontaneoaz jabe daitezen

EUSKALTZAINDIAREN AZKEN ARAUAK

Denok izaten ditugu sarritan zalantzak Euskaltzaindiak arauei dagokienez hartutako erabakien inguruan.
Gaur bertan, irakurri dut Euskaltzaindiaren azken arauak RSS bidez jasotzeko aukera badagoela. Karrajuak lortu du. Feed 43 zerbitzuaren bitartez, Euskaltzaindiaren arauen berri izan dezakegu RSS-Jarioak irakurtzen dituen edozein tresna erabiliz. Karrajua blogean azaltzen da prozedura guztia.

AHOZKOTASUNA GUTXI LANTZEN DA

Ahozkotasuna oso gutxi lantzen da DBH-n eta hau ere komunikazio egoera bat da .Berau, funtzionala da eta funtzionaltasuna landu nahi bada , ahozkoatsun testuen inguruan lan asko egiteke dago oraindik. Honen metodologian zer aldatu asko dago, baita, testuak lantzerakoan eman behar zaion lekua ere.

Hizkuntza bat erabiliz ikasten da eta hau dugu hain zuzen ere erarik hoberena hizkuntza bat ikasteko. Gainera erabiltzen ez denak motibazioan ere eragin negatiboa du. Beraz, ahozkotasuna lantzea hizkuntza bera indartzea da

Ondorioz, esan daiteke lan ugari dugula oraindik DBHn aritzen garenok.
Baina horretarako ezizbestekoa da plan bat ezartzea eta irakasle guztion partehartzea hizkuntza kurrikulum arlo guztietako kontua baita eta ez hizkuntza eta literatura arloan dauden irakasleena soilik. Denon partehartzea bultzatu behar dugu.

HIZKUNTZA IKUSPEGI DISKURTSIBOTIK LANDU BEHAR DA

Gaur egun, DBHn hizkuntzak lantzerakoan ikuspegi gramatikalista da nagusi; esaldia hartzen da unitate gisa eta ez da lantzen egoera komunikatibo jakin bati lotutako testu oso legez. Esaldi horren barnean modu soltean irakasten da aditza, deklinabidea…..Eta halere, esaldiak egiten ere ez dakite. Ez dituzte esaldi zuzenak egiten.

Hizkuntzak lantzeko biderik onena eta funtzionalena gelako jarduna testu generoetan oinarritzea da dudarik gabe, hau da ikuspegi diskurtsibotik.Horrela bada, hizkuntzaren kanpoko faktoreak, intentzionalitateak, igorlearen eta hartzailearen ezaugarriek, komunikazio egoerak, azken finean, hartuko du garrantzia.

Hitzek eta perpausek ere komunikazio parte dira baina ez dute komunikazio osoa ematen. Hori lortzeko, hitz eta perpausez gain gertatzen den idea edo gaien unitatea den Testua behar da. Izan ere, errealitatean, komunikazio egoerako gertaerak eta baita berbaldiak ere testuak dira eta ez perpausak.

IKASTETXEEN EGITEKOA IDATZIZKO ADIERAZPENARI DAGOKIONEAN

Idatzizko komunikazioaren gaitasuna oso garrantzitsua da eta honek ikastetxe mailako tratamendu bat eskatzen du erabakiak eta konprosioak hartuz.
Ikastetxearen jarrera ona ezinbestekoa da eta honako bide hau proposatzen da lan egiteko:
• Ikastetxearen helburua kalitatezko idazketa lantzea izatea
• Eskolak sortzen dituen testu guztiak eredugarri izatea.
• Irakasleek nork bere burua janzteko konpromisoa hartzea.
Braz, ikastetxeek eta irakasleek badute eginkizuna idatzizko adierazpen irakaskuntzan.

HIZKUNTZ EREDUAK EZTABAIDAIGAI

Azkenaldi honetan hizkuntz ereduak aztergai eta eztabaidaigai ditugu gure artean. Duela gutxi, Eusko Legebiltzarrak, 80ko hamarkadaz gero indarrean dauden hizkuntza-ereduak direla-eta, bi hizkuntza ofizialetan maila guztietako konpetentziak bermatuko dituen eredu berri baten azterketari ekiteko eta ahalik eta arinen irakaskuntzako legedia berritzeko eskatu dio Hezkuntza, Unibertsitate eta Ikerketa sailari. Legebiltzarrean emandako eztabaidan, lehenago euskal gizartean ezagunak diren hainbat iritzi zein jarrera antzeman eta entzun izan ditugu, besteak beste, ereduen sistemak porrot egin duela, helburuak lortzeko ezgauza dela, eskola euskalduntzeko nahikoa ez dela eta abar luzea.
Erramun Osak honen inguruko hausnarketa eta gogoeta egin du. Nik uste dut, pena merezi duela irakurtzea.